Interview met Aafke, dysmatuur en prematuur (36 weken) geboren

Hoe is de zwangerschap van je moeder destijds verlopen?

Eigenlijk weet ik dat niet heel precies. Ik ben de oudste, dus de eerste zwangerschap van mijn moeder. Ik heb haar nooit gehoord over bijzonderheden tijdens de zwangerschap zelf. Wel weet ik dat ze 1 of 2 dagen voor de bevalling een aanrijding van achter hebben gehad en ze vermoedt dat daar de bevalling door is opgewekt. Misschien door de stress van de aanrijding en angst dat er iets mis zou zijn met mij daardoor.

Ik woog slechts 1910 gram en ben thuis geboren, vier weken te vroeg. Daarna ben ik in zilverfolie gewikkeld tegen onderkoeling (ik was behoorlijk blauw) , naar het ziekenhuis gebracht en daar heb ik zo’n 4 weken in een couveuse gelegen. Mijn moeder kolfde borstvoeding af, die ik via een flesje kreeg.

Was het al tijdens de zwangerschap bekend dat je te klein was?

Geen idee, ze deden toentertijd niet heel veel echo’s, dus ik weet niet of ze dat wisten. Toen ik zelf zwanger was (ik heb een zoon en een dochter) heb ik veelvuldig echo’s gehad om hun groei in de gaten te houden. Bij beide kinderen bestond de angst dat ze te klein zouden zijn. Ik had een zeer klein buikje en ben amper aangekomen in gewicht. Nu weeg ik sowieso al jaren rond de 50 kg, maar op dag van bevallen woog ik nog steeds maar hooguit 58 kg.

De oudste is geboren met 38+3 via een geplande keizersnede ( i.v.m. stuitligging) met een gewicht van 2840 gr. De tweede is uit zichzelf geboren met 38+4 en een gewicht van 3000 gr.

Is er een oorzaak bekend waardoor je dysmatuur en licht prematuur bent geboren?

Voor zover ik weet was er geen aanwijsbare oorzaak waardoor ik prematuur en dysmatuur ben geboren. Volgens mijn moeder had het auto ongeluk er mogelijk mee te maken, maar dat verklaart het dysmatuur zijn natuurlijk niet. Mijn moeder was zelf ook niet zwaar toen ze voor het eerst zwanger was (ook rond de 50 kg). Bij mijzelf werd gezegd dat ik erg sterke buikspieren had, die er voor zorgden dat ik ‘naar binnen’ toe droeg. De jongste is daarnaast ook geboren met zuigelingen scoliose, omdat hij in mijn buik te weinig ruimte had om zich te bewegen. Hierdoor was zijn ruggengraat wat scheef, waardoor hij na de geboorte fysiotherapie kreeg om dat te corrigeren.

Hoe was je eraan toe na de bevalling?

Ik raakte vrij snel onderkoeld na de thuisbevalling en i.v.m. het prematuur en dysmatuur zijn snel naar het ziekenhuis gebracht. Daar heb ik zo’n 4 weken in een couveuse gelegen.

Hoe gaat het nu met je, zowel op lichamelijk als mentaal gebied?

Op beide vlakken goed. Ze hadden mijn ouders verteld dat ik waarschijnlijk niet goed zou kunnen leren en dat ze daar dus rekening mee moesten houden. Uiteindelijk bleek ik prima te kunnen leren en heb VWO gedaan met Latijn en daarna een HBO opleiding afgerond.

Mijn gewicht is nog wel een dingetje, ik blijf een ondergewicht houden (lengte 1.70 m en meestal 49 kilo). Hierdoor heb ik het eigenlijk ook altijd koud. Mijn vrienden en familie maken daar dan ook dankbaar grapjes over. Zodra de temperatuur boven de 30 graden komt vragen ze of ik dan nu eindelijk zonder winterjas naar buiten ga.

Verder ben ik eigenlijk zelden ziek en voor zover ik kan beoordelen vind ik mezelf mentaal ook best in orde. Wel vind ik bepaalde karaktereigenschappen wat minder. Ik was op school een grijs muisje, hou niet van teveel aandacht en kan slecht tegen complimenten. Ik ben meer een ‘go with the flow’ persoon, ook al zou ik er soms liever tegenin gaan. Slecht in de confrontatie aan gaan of zeggen wanneer ik het ergens niet mee eens ben. Ik cijfer mezelf eigenlijk altijd weg. Ik kan ook slecht om hulp vragen, ik zoek het zelf wel uit en als ik iets niet weet, onderwijs ik mezelf wel. Een echte autodidact.

Hoe heb je de communicatie omtrent het dysmatuur zijn ervaren?

Daar heb ik eigenlijk nooit wat van meegekregen. Ik ben ooit met mijn ondergewicht bij de huisarts geweest en die vroeg of ik vaak ziek was (nee dus). Waar ik ook mee kom bij de huisarts, nooit komt prematuur/dysmatuur zijn ter sprake als mogelijke oorzaak. Voor mijn gevoel is het overal gewoon aan de kant geschoven als zijnde: dat is geweest en doet er nu niet meer toe.

Hoe zijn jouw gevoelens omtrent het omgaan met dysmatuur/prematuur zijn, bijvoorbeeld van artsen of mensen in je omgeving? Wordt het voor jouw gevoel serieus genomen? Kun je voldoende informatie vinden?

Nooit is er op welke manier dan ook ooit aandacht besteed door wie dan ook aan het feit dat ik prematuur en dysmatuur geboren ben. Als ik ergens het woord dysmatuur zie staan, ben ik meteen getriggerd om het artikel te lezen en ik zoek soms ook actief naar informatie en nieuwe inzichten hierover. Vandaar dat ik ook reageerde op jouw oproep.

Aan welke informatie zou je behoefte hebben gehad? Toen of nu?

Geen idee eigenlijk. Misschien tijdens de moeilijke puberjaren zouden gesprekken met een psycholoog zinvol zijn geweest om bepaalde karaktereigenschappen te doorgronden en eventueel aan te pakken. Zoals ik ergens op jouw blog las: het gevoel alles alleen te moeten doen omdat je in een couveuse gelegen hebt, klinkt als een plausibele verklaring. Had ik dat eerder geweten, had ik dingen kunnen leren om dit los te laten. Dat kan nu misschien nog steeds wel, maar na zoveel jaar zitten die patronen natuurlijk diep ingeroest en kost dat veel meer moeite dan wanneer er eerder aandacht aan besteed zou zijn.

Wat wil je verder nog kwijt?

Ik vond het fijn om even al mijn gedachten hierover te kunnen loslaten en te ‘praten’ met iemand die begrijpt dat het in je hoofd toch soms meer speelt dan mensen denken. Ik ken verder niemand die prematuur of dysmatuur is geboren en dus niemand die echt begrijpt hoe zoiets is. Voor mijn gevoel heb ik ook niet direct veel ‘hinder’ ervan, dus vaak heb ik ook niet echt de drang om er over te praten.

Wil jij nu ook jouw verhaal of dat van je kind delen? Alle verhalen zijn welkom! Dysmatuur, prematuur, ziek geboren, verhalen vol vechtlust, positieve verhalen, kom maar op. En wie weet kan ik je ook nog ergens mee helpen, als je je ergens zorgen over maakt of vragen over hebt. Je kunt mailen naar: valerie@geboreninzicht.nl